Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایران اکونومیست»
2024-05-02@14:41:28 GMT

کشف جدید درباره اهرام مصر و رود نیل

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۶۷۴۸۳

کشف جدید درباره اهرام مصر و رود نیل

تحقیقات جدید نشان می‌دهند رود «نیل» ‌ نقش مهمی در ساخت اهرام عظیم‌الجثه مصر داشته است.

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از سی‌ان‌ان، گروهی از محققان به سرپرستی «حیدر شیشا»، جغرافی دان دانشگاه «اکس‌ مارسی» واقع در فرانسه از شواهد دیرینه‌شناسی استفاده کرده‌اند تا متوجه شوند رود «نیل» حدود هشت هزار سال پیش در چه وضعیتی بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس گزارشی که در بیست‌وچهارم اوت در نشریه «Proceedings of the National Academy of Sciences»‌ منتشر شده است، ‌ شواهد دیرینه‌شناسی نشان می‌دهد سازندگان اهرام مصر از شاخه‌ای از رود نیل که در حال حاضر خشکیده است برای انتقال مصالح ساخت و ساز استفاده می‌کردند.

یافته‌های محققان همچنین نشان می‌دهد، ‌ سطح بالای آب در حدود چهار و پانصد سال پیش، روند ساخت مجموعه هرم‌های «جیزه» را تسهیل کرده است.

هرم عظیم جیزه حدود ۱۳۸ متر ارتفاع دارد و به دستور فرعون «خوفو» در قرن بیست‌وششم پیش از میلاد ساخته شد. این هرم که از ۲.۳ میلیون تکه سنگ به وزن کلی ۵.۷۵ میلیون تن ساخته شده است، بزرگترین هرم در بین اهرام «جیزه» محسوب می‌شود. دو هرم دیگر توسط پسر این فرعون و نوه‌اش ساخته شده‌اند.

این اهرام که در فلات «جیزه» ساخته ‌شده‌اند، با چندین معبد، گورستان و منطقۀ کارگران محصور شده‌اند. اهرام جیزه قدیمی‌ترین آثار در بین عجایب هفتگانه جهان باستان به شمار می‌آیند.

 

محققان از مدت‌ها پیش این فرضیه را مطرح کرده‌اند که مصریان باستان از بخش‌های مختلف رود «نیل» (که در حال حاضر وجود ندارند) برای جابه‌جا کردن چندین تن سنگ آهکی و گرانیتی تشکیل‌دهنده این اهرام عظیم‌الجثه، استفاده کرده‌اند. درحال حاضر آب‌راه‌های رود نیل از اهرام جیزه فاصله زیادی دارند.

به عبارتی دیگر، این فرضیه ادعا می‌کند مهندسان مصر باستان یک کانال کوچک از سمت اهرام جیزه به سمت شاخه «خوفو» رود نیل ایجاد کرده بودند، در نتیجه جریان آب همچون بالابر هیدرولیکی عمل می‌کرد و از این طریق، قطعه سنگ‌های بزرگ به محل ساخت اهرام منتقل می‌شد.

تا چندی پیش، دانشمندان از جزئیات این فرایند اطلاعات دقیقی نداشتند. با این حال، اخیرا تیم تحقیقاتی از مجموعه‌ای از روش‌ها برای بازسازی دشت‌ سیلابی «نیل» استفاده کردند و دریافتند مهندسان مصر باستان می‌توانستند از شاخه‌ای از رود «نیل» برای جابه‌جایی قطعه سنگ‌ها استفاده کرده باشند.

محققان ابتدا سطح آب در انشعاب «خوفو» رود «نیل» در هزاران سال پیش را تخمین زدند. در نتیجه دریافتند سطح آب در این انشعاب از رود «نیل» که در حال حاضر خشکیده است، در طول حکمرانی فرعون «خوفو»، «خفرع» و «منکورع» همچنان بالا بوده است.

محققان در گزارشی که اخیرا به چاپ رسیده است به این نکته اشاره کردند که انشعاب «خوفو» در فاصله دودمان سوم تا پنجم مصر باستان نقش تاثیرگذاری در به وجود آمدن و گسترش پیدا کردن اهرام داشته و به سازندگان کمک کرده است تا بتوانند برای جابه‌جایی سنگ‌ها و مصالح به کمک قایق طرح‌ریزی کنند.

اما در فاصله ۵۲۵ تا ۳۳۲ پیش از میلاد، سطح آب انشعاب «خوفو» در طول یک دوره خشکسالی کاهش پیدا کرد.

در زمانی که «اسکندر مقدونی» مصر را در سال ۳۳۲ پیش از میلاد فتح کرد، انشعاب «خوفو» به یک کانال کوچک تبدیل شده بود.

تمامی این نکته‌ها نشان می‌دهند انشعاب «خوفو» از سطح آب کافی برای انتقال تخته‌سنگ‌های بزرگ، برخوردار بوده است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: اهرام مصر ، باستان‌شناسی ، رود نیل ، مصر باستان

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اهرام مصر باستان شناسی رود نیل مصر باستان مصر باستان رود نیل سنگ ها سطح آب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۷۴۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)

رازی که هزاران سال به قوت خود باقی مانده بود، سرانجام کشف شد، چرا که فیزیکدانان بر این باورند که سرانجام به چگونگی ساخت اهرام مصر باستان پی برده‌اند. 

به گزارش فرادید، این موضوع که چگونه یک تمدن باستانی بدون ماشین‌آلات سنگین موفق به ساخت اهرام شد، مدت‌ها موضوع فکر بسیاری از افراد بود. هرم بزرگ جیزه به ارتفاع ۱۴۷ متر، زمانی که ساخته شد، بلندترین سازه جهان برای بیش از ۳۸۰۰ سال بود و ما همچنان مجذوب عظمت آن هستیم. 

برخی تصمیم می‌گیرند از اهرام دیدن کنند، برخی دیگر تصمیم می‌گیرند بر فراز آن‌ها با چتر پرواز کنند و برخی دیگر جرات کرده و به داخل هرم بزرگ می‌روند، اما ما تا کنون نمی‌دانستیم آن‌ها چگونه ساخته شده‌اند. 

گروهی از دانشمندان دانشگاه آمستردام در مورد چگونگی ساخت اهرام توسط مصریان باستان به کشف پیشگامانه‌ای دست یافتند. تیمی از فیزیکدانان به رهبری دکتر دانیل بون، روی یک نقاشی دیواری در مقبره جهوتی‌هوتپ (Djehutihotep) تمرکز کردند. این نقاشی که قدمت آن به سال ۱۹۰۰ قبل از میلاد بازمی‌گردد، به نظر یک تکنیک ساختمانی را نشان می‌دهد. 

این نقاشی دیواری ۱۷۲ مرد را به تصویر کشیده که مجسمه‌ای را با طناب‌های متصل به سورتمه حرکت می‌دهند. جلوتر از سورتمه، جایی که به نظر می‌رسد جیزه یا اطراف آن باشد، دیده می‌شود که آب را روی شن‌ها می‌ریزند. فیزیکدانان که شیفته این کشف شده بودند، تصمیم گرفتند آن را آزمایش کنند. 

آن‌ها به مصر رفتند و هرم خودشان را در مقیاسی بسیار کوچکتر ساختند. در طول آزمایش مشخص شد اگر ماسه خشک باشد، به شکل توده درمی‌آید و حرکت اجسام را دشوارتر می‌کند، اما با افزودن مقدار مناسب آب، از شکل گرفتن این توده‌ها جلوگیری می‌شود و ماسه صاف می‌ماند. 

Bonn در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ گفته است: «اگر از شن و ماسه خشک استفاده کنید، خوب کار نمی‌کند، اگر ماسه بیش از حد مرطوب شود، باز هم خوب کار نمی‌کند. برای این کار یک سفتی بهینه لازم است.» 

قبلاً اعتقاد بر این بود که استفاده از آب برای کمک به ساخت و ساز تشریفاتی بوده، نه عملی. 

یافته‌های این تیم در یکی از معتبرترین مجلات علمی جهان (Physical Review Letters) منتشر شد. در مقاله منتشرشده توضیح داده شد: «سایش لغزشی روی شن و ماسه با افزودن مقداری آب (نه خیلی زیاد) تا حد زیادی کاهش می‌یابد.» 

«اگر میزان آب درست نباشد، ماسه مرطوب بیابان تقریباً دو برابر سفت‌تر از ماسه خشک می‌شود.» 

«یک سورتمه به راحتی روی شن‌های سفت صحرا می‌لغزد، چون شن‌ها مانند وقتی که خشک هستند مقابل سورتمه انباشته نمی‌شوند.» 

این موضوع به قدری ساده است که حتی بون و تیمش هم غافلگیر شدند: «من از میزان کاهش ۵۰ درصدی نیروی کشش بسیار متعجب شدم، به این معنا که مصریان باستان فقط به نیمی از مردان نیاز داشتند تا اهرام را از روی شن‌های خیس در مقایسه با شن‌های خشک بکشند.»

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)